Ali Turan’ın, Holosko’ya yaptığı gereksiz penaltı, karşılaşmanın seyrini daha ilk dakikalarda değiştirdi. Guti, Aslan için Super Lig’de bırakın şampiyon olmayı, ilk dörtte kalabilecek umutları bile yok etti.
Galatasaraylı futbolcuların derbi ruhundan uzaklaşmış, bir asıra dayanan bu çekismenin anlamını bile kavradıklarından emin değilim. Gol sonrası bir reaksiyon gösterdiler, ancak böylesine zorlu derbilerde ilk dakikalarda elde edilen 1-0’lık sonuç, galip takımı motive eder, mağlup tarafı ise güçlü değilse, paniğe sürükler. Gol sonrası yedek kulübesi ve Hagi sanki dünyalar başlarına çökmüş gibi davrandılar. Oysa sadece ilk 10 dakikada atılan bir gol vardı. Kanımca Galatasaray ilk 45 dakikada beraberliği hak etmişti. Ama şansları yanlarında değildi.
İkinci yarı Hagi, bir futbolcuya verilebilecek en büyük cezayı uygulayarak Ali Turan’ı oyundan kesti. Bu değişiklikle, faturayı da ona çıkartarak, mağlubiyetten sıyrılmak istedi. Galatasaray bu yarıda ilk 20 dakika Beşiktaş’ı sahasına kilitlese bile sezon başından beri göze çarpan yaratıcı oyuncu eksikliğini yine hissetti.
Schuster mutlu olsa gerek. Ama ben olsam sadece skora mutlu olurum. Nobre’nin attığı golden sonra yedek kulübesinden fırlayan Schuster’in ne denli stresli günler geçirdiği de kanıtlandı. Oyun anlamında Beşiktaş beni hiç, ama hic tatmin etmedi. Ali Sami Yen’de alınan 3 puan Beşiktaş’ı sadece 1 hafta mutlu eder.
Guti’ye gelince; İspanyolların sarı fırtınası mükemmel bir karşılaşma çıkardı. Bir futbolcudan istenen komple yetenekleri sahada gösterdi.
